Dag 17: Kootenay - Canmore

Vandaag is officieel Niet Onze Dag. In de cabin die we gisteren nog zo leuk en schattig vonden, hebben we vannacht nauwelijks een oog dichtgedaan. Rond een uur of één werd ik wakker omdat ik wat gekrabbel hoorde. We dachten dat er een eekhoorn onder de patio van het huisje zat - totdat we geritsel in de hoek van het keukentje hoorden. Licht aan en ja hoor: er zat een muis in de prullenbak! Nou ben ik werkelijk dol op knaagdieren (parkeer mij bij een prairiehondjeskolonie en je hebt de hele dag geen kind aan me) maar ze hoeven nou ook weer niet onuitgenodigd door mijn slaapkamer te banjeren. De muis glipte naar de badkamer, dus hebben we de kieren onder en in de deur dichtgemaakt (waar zouden we toch zijn zonder Ducttape?). Maar een kwartier later hoorden we 'm alweer scharrelen. Alle lichten aangedaan in de hoop dat hij weg zou vluchten van het licht. Welnee: Mickey was gewoon weer rondjes door de keuken aan het rennen. Toen was de maat vol en hebben we (nou ja, Geriejan) zowel de vuilnisbak naar buiten gedaan, als alles waar wat eetbaars in zat in de auto gelegd. In de hoop dat die beer vannacht niet terug zou komen en de auto open zou breken. Ik geloof dat we om vijf uur weer eens een keertje sliepen. De eigenaar van de cabins was er vanochtend niet, die was inkopen doen in Calgary, maar we hebben hem wel even gemaild met de mededeling dat we een kleine basic cabin helemaal prima vinden - dat was ook wat we hadden gereserveerd - maar dat we van dit soort ongedierte en bijbehorende slapeloze nacht niet zo gediend zijn. Met de vraag om ons geld deels terug te betalen. Benieuwd wat-ie zegt.

Maar goed, toen hadden we eindelijk een paar uurtjes geslapen en konden we naar Banff rijden, zag het weer er ongeveer zo uit:

Harde regen, onweer en grijze lucht. En dat heeft eigenlijk zowat de hele dag geduurd. We hebben vanochtend de Bow Valley Parkway gereden, maar we hadden eigenlijk echt geen zin om te stoppen bij Johnston Canyon. Dus de Parkway gaat morgen in de herhaling (niet dat dat erg is), wanneer ze wel goed weer voorspellen. Onderweg kwamen we trouwens nog een paar Bighorn Sheep tegen. Het bizarre is dat we net naar het album Our Love To Admire van Interpol aan het luisteren waren, met precies zo'n schaap op de voorkant. Toeval bestaat niet?

Banff bleek best een aardig stadje te zijn.

Omdat het weer vrij hard ging regenen, zijn we een winkelcentrum in gegaan, waar we even wat hebben gegeten, gedronken en geshopt (maar met lege handen weer buitenkwamen). Inmiddels was het een beetje opgeklaard en zijn we de korte wandeling naar de Bow River Falls gaan doen. Best leuk om eens te zien, maar ik denk dat het mooier is als je het in de juiste setting ziet, met bergen op de achtergrond.

We hadden het eigenlijk wel weer gezien voor vandaag en we zijn rond half vier naar Canmore gereden, waar we vannacht slapen. Voor onderweg kochten we nog twee bekers verse limonade. Kijk eens met wat voor schattig plasticje dat werd dichtgeseald:

Dit hotel is prima, de kamer ziet er netjes uit en er lopen (tot nu toe) geen muizen. We zijn net heerlijk Mexicaans gaan eten in het dorpje en we hadden van tevoren eigenlijk bedacht dat we nog wel naar de Punk Rock Bingo in het Canmore Hotel wilden, eigenlijk een gewone bingo (de hoofdprijs vanavond: een bananenpak) waarbij iedereen zijn iPod mee mag nemen en daar een paar wat stevigere liedjes van mag draaien. Maar die bleek om half tien pas te beginnen, terwijl wij hadden gelezen dat het om acht uur zou zijn. En na zo'n doorwaakte nacht is dat niet echt fijn.

Dus nu gaan we zometeen nog even zwemmen. Althans, als ze me binnenlaten in het zwembad, want terwijl ik gisteren op een picknickbankje bij het visitor center van de Kootenay Lodge het verslag zat te uploaden, ben ik flink onder handen genomen door de muggen en daardoor heb ik nu meer dan 20 (twin-tig!!) muggenbulten op mijn rug. 'Maar Angelique, je hebt toch DEET bij je?' Ja, en die had ik ook netjes gesmeerd. En waar de DEET zat, hebben ze niet gebeten. Waar ze wel hebben gebeten: dwars door mijn T-shirt heen. Mijn hele rug zit onder (Geriejan heeft zowat een verfroller nodig om de AfterBite er efficiënt op te krijgen) dus hopelijk denken ze in het zwembad niet dat ik builenpest heb ofzo. Morgen hopelijk meer geluk met het weer en de overige omstandigheden. Had ik al verteld dat het vandaag onze dag niet was...?