Dag 10: Whistler-Clearwater


Vandaag hebben we veel kilometers gemaakt. Om precies te zijn: 488. We zijn rond acht uur uit Whistler vertrokken en pas rond half vier reden we Wells Gray Provincial Park in. Gelukkig was de weg die we hebben afgelegd heel mooi en divers. De eerste, pakweg 100, kilometers gingen door prachtig bergachtig terrein.

We reden lang allerlei mooie meren en watervallen. Bij het plaatsje Lillouet hebben we een stop gehouden, om bij de Visitor Information te vragen hoe de weg naar Kamloops erbij lag. Gelukkig was de weg open, dus na een korte koffiestop reden we verder. Gelukkig kreeg ik Geriejan nog mee de auto in!

Het landschap veranderde hier al snel van karakter. De naaldbomen maakten plaats voor een wat droger, soms zelfs dor landschap. Het leek eigenlijk meer op de prairies van bijvoorbeeld Wyoming dan op wat je doorgaans met Canada associeert, maar dat maakte de rit wel afwisselend.

Na heeel veeel kilometers kwamen we dan uiteindelijk aan in Wells Gray Provincial Park, waar we hebben ingecheckt in de Helmcken Falls Lodge. Eerlijk gezegd was de accommodatie wel érg basic voor de hoge prijs. En heel mooi gelegen is het ook niet, het ligt gewoon naast de weg. Volgende keer zouden we kiezen voor accommodatie in Clearwater, maar goed, voor een nachtje is het natuurlijk niet zo'n punt. Voordat we daar arriveerden waren we trouwens al bij de eerste waterval gaan kijken die je tegenkomt als je het park inrijdt: de Spahats Falls.

Nadat we onze koffers in de kamer hadden gedumpt, zijn we naar een uitzichttoren in het park gereden, de Green Mountain Tower. Prachtig wijds uitzicht hadden we daar! Vervolgens hadden we nog tijd voor twee watervallen voordat we ons in het restaurant van de lodge moesten melden voor het diner. De eerste watervallen, de Dawson Falls, leken wel wat op de Niagara Falls. Maar dan tien keer zo klein.

En daarna gingen we naar de watervallen waar de meeste mensen voor naar dit park komen: de Helmcken Falls. Ook weer prachtig, en ook weer met zo'n leuke regenboog omdat de zon er precies op stond.

Inmiddels was het alweer bijna half zeven en om zeven uur hadden we een tafel gereserveerd in het restaurant (later kon niet). De ober vroeg of we binnen wilden zitten of op het balkon (dat gelukkig overdekt was en voorzien van horren, want het stikt hier van de muggen. Gelukkig niets waar een beetje DEET niet tegen helpt). We kozen voor het laatste en dat bleek een geweldige keuze te zijn, want bij de ramen vlogen allemaal kolibries rond bij de bloemen en speciale lokflessen die daar hingen. Super om die beestjes zo te zien zenuwpezen, ze zijn ook zo schattig! Alleen snappen we nu wel waarom ze 'hummingbirds' heten in het Engels, maar goed, dan horen we toch liever gezoem van schattige minivogeltjes dan van muggen.

Morgen gaan we weer vroeg op want dan hebben we een rit van vier uur voor de boeg, naar Jasper National Park. Dat betekent ook dat we British Columbia verruilen voor Alberta. Benieuwd hoe het er in de Rockies uit zal zien!