Dag 1: Amsterdam - Vancouver

Een kort eerste blogje vanuit Canada! Vanochtend zaten we al om kwart over zeven in de auto richting Schiphol. We vlogen met Air Transat rechtstreeks naar Vancouver.

We waren vooraf wat huiverig omdat Air Transat niet bepaald bekend staat om de overmatige luxe aan bood, of om de riante beenruimte, maar het viel best mee. Afgezien van het feit dat de plaats bij het raam wel erg krap was voor de schouders was het een prima vlucht. We hadden zelfs eigen schermpjes in de stoelen voor ons, wat we eigenlijk niet hadden verwacht. Maar toch... bijna tien uur is lang. Na de landing duurde het even voor we door de immigratiecontrole waren en onze koffers van de band rolden, maar daar stond dan wel weer tegenover dat de autoverhuur recht tegenover de terminal zat zodat je er niet, zoals je ook vaak ziet, nog een ritje me een shuttlebus voor moet maken. Bij Alamo aangekomen bleek dat we niet, zoals we hadden gehoopt, zelf een auto uit het rijtje mochten kiezen, zoals we dat in Amerika altijd al hebben mogen doen. Maar wat ze voor ons klaar hadden staan, was prima in orde: een blauwe Ford Edge. Ietjes kleiner dan bijvoorbeeld de Kia Sorento waar we al eens een vakantie in hebben rondgereden, maar niet minder leuk. Laat ik het zo zeggen: het is blauw, en er staat Ford op, maar daar houdt iedere vergelijking met mijn Ford Ka waarin we vanochtend naar Schiphol zijn getuft, ook meteen op.

We hebben een aardig luxe uitvoering, met leren stoelen (blij dat we niet de hitte in hoeven...) en een compleet touchscreen in het middenconsole. Zonder gps, dat dan helaas weer niet, maar desalniettemin een mooie auto.

Gelukkig bleek het een makkie om ons hotel te vinden (in feite kwam het neer op: immer gerade aus) en konden we de auto op de vijfde verdieping van de naastgelegen parkeergarage kwijt. Die parking is afgesloten en alleen voor hotelgasten, dus dat is wel een fijn idee. Onze kamer in het Moda Hotel bleek ook prima in orde: klein, maar wel smaakvol ingericht.

Overigens zijn we sinds onze aankomst hier al twee keer gecondoleerd met het uitvallen van het Nederlands Elftal. Niet dat het ons wat interesseert, maar ze leven hier blijkbaar toch mee met een toernooi waar ze zelf niet eens aan meedoen. De man bij Alamo wist ons zelfs te vertellen dat Van Persie een mooie kans had gemist. Ehm...ja... lullig?

Hoe dan ook, na een zeer welkome douche zijn we de buurt gaan verkennen. We ontdekten onder meer dat Google Maps gelijk had over het feit dat ons hotel op ongeveer 100 meter van The Venue zit, een concertzaal. En dat komt goed uit, want morgenavond gaan we daar naar een optreden van The Cribs, een Engelse band, dus zijn we daarna snel weer in onze hotelkamer.

Omdat we allebei eigenlijk doodop waren, zijn we vroeg gaan eten. Om kwart over vijf zaten we aan onze Onion Bahji's en Butter Chicken van de Indiër om de hoek. Heerlijk! Daarna nog een rondje gelopen om het eten te laten zakken, en nu zitten we op onze hotelkamer. Zometeen nog wat TV kijken en daarna op tijd ons bed in, want het is een behoorlijk lange dag geweest. Morgen gaan we de stad eens wat uitgebreider bekijken, want nu konden we ons er eigenlijk niet echt toe zetten. We zijn wat winkeltjes ingelopen, maar zelfs van Urban Outfitters werd ik niet echt enthousiast. En dat wil wel wat zeggen. Morgen dus nieuwe ronde, nieuwe kansen!