Dag 8: Ucluelet - Nanaimo

Vanochtend werden we wakker en zagen we dat de zon scheen. Dat maakte het uitzicht er een heel stuk mooier op dan de afgelopen dagen:

We hebben dus lekker op het terras ontbeten. Al snel kregen we gezelschap van een mooie blauw-zwarte vogel met een kuif. Op ons nachtkastje lag een vogelboek, dus hebben we meteen opgezocht wat voor vogel het was. We besloten dat het wel een Stellar Jay moest zijn. Meet Jay:

En toen Geriejan de vuilniszakken weg ging brengen, zag hij ook nog een kolibrie vliegen. Volop vogels dus! Rond negen uur gingen we op pad richting Nanaimo. Het weer onderweg was iets minder troosteloos dan op de heenweg. Alleen is even de auto aan de kant zetten en ervan genieten er niet echt bij, want waar je honderden meters lang de prachtigste uitzichten over meren hebt, is de weg smal met een vangrail, en waar dan een viewpoint zou moeten zijn, staan óf heel hoge bomen óf je moet steil naar beneden over een glibberig pad, waarbij je zo ongeveer met een machete de varens en planten weg moet hakken. Beetje onlogisch allemaal, maar uiteindelijk kwamen we uit bij een picknick- en kampeerplaats aan Sproat Lake, waar ook boten te water konden worden gelaten. Een eindje verderop lag een behoorlijk groot watervliegtuig in het meer.

Na deze stop zijn we doorgereden richting Parksville, waar we naar het Rathrevor Beach Provincial Park zijn gereden. Het was heerlijk zonnig weer en het was laag tij, dus je kon een heel eind het strand op lopen. Schijnbaar is dit ook één van de weinige plaatsen waar je bij hoog water aangenaam kan zwemmen, omdat de zon het zand goed kan opwarmen bij eb en dat zand op zijn beurt het water weer op kan warmen. We hebben daar lekker een paar uurtjes rondgewandeld en in het zonnetje gezeten.

Helemaal relaxt vervolgden we onze tocht naar Nanaimo, waar we eerst zijn ingecheckt in ons Howard Johnson-hotel. Prima in orde weer, en op loopafstand van het centrum en de haven. Op de wandel- en visserspier waren mensen bezig krabben te vangen met vallen waarin ze kippenpootjes deden. Er zwom ook een zeehond rond, die hoopte waarschijnlijk op iets lekkers.

Toen we de pier hadden gezien, gingen we 'downtown' in. Nanaimo is één van de oudste steden van British Columbia en er zijn aardig wat historische panden te vinden.
Maar daar hadden we al snel geen oog meer voor toen we een platenzaakje ontdekten dat 1. groter en 2. veel beter gesorteerd was dan Zulu en Red Cat in Vancouver. Helaas kwamen we om kwart voor vijf de winkel binnen en gingen ze om vijf uur alweer sluiten, maar we zijn er toch in geslaagd om met een boek, een plaat en een cd naar buiten te komen.
Nadat we die spulletjes bij het hotel hadden gedropt, zijn we gaan eten bij een erg leuk tentje dat Acme heette. Ik geloof dat een grote groep mensen van allerlei leeftijden daar zijn vaste zondagavond-hangout van heeft gemaakt, want het was een komen en gaan van mensen in één hoek van het restaurant, en terwijl de één een portie sushi bestelde, vroeg de ander al om de ijskaart. Een allegaartje dus, maar het zag er gemoedelijk uit. Het eten was trouwens ook fantastisch. Geriejan was erg te spreken over zijn kip met tequila-limoen-roomsaus. Klinkt als een bizarre combi maar het was erg lekker!

In de haven zijn we nog een lekker ijsje gaan halen. We zijn weer even naar de pier gewandeld om te kijken of de zeehond er nog was, maar helaas. Dus maar naar het hotel gegaan om even bij te lezen op internet. We zagen dat er bij Kamloops kans is op overstromingen, dus de route die we eigenlijk wilden nemen van Whistler naar Wells Gray Provincial Park moeten we waarschijnlijk omgooien en via het noorden rijden. Zorgelijker is het dat er ook een weg bij Jasper National Park afgesloten is geweest, zij het niet extreem lang maar toch. Er is de afgelopen weken extreem veel regen gevallen hier en in combinatie met het smeltwater van de sneeuw is dat waarschijnlijk de oorzaak. Hopelijk is dat over een paar dagen, als wij daar zijn, allemaal wat beter. Tot nu toe treffen we het nog met het weer dus laten we hopen dat het weer ook de komende twee weken nog mee blijft werken! Maar morgen eerst maar eens vroeg op om de boot terug naar het vasteland te pakken en van daaruit door te rijden naar Whistler.